1. یک پیانو یا کیبورد پیدا کنید. اگر در خانه هیچ کدام را ندارید می توانید از دوستان خود قرض بگیرید. خوبی آموختن پیانو در حین نواختن این است که صدا به صورت رشته ای ایجاد شده و آکوستیک است. همچنین تمام 88 کلید را داراست. کیبورد این ویژگی ها را ندارد. بنابراین زمان انتخاب این موارد را به یاد داشته باشید.
-
بر اساس نوع پیانو (ایستاده، گرند کوچک و گرند) پیانوهای آکوستیک از کیبوردهای برقی گران تر هستند، اما در برخی از فروشگاه های پیانو اجاره داده می شوند.
-
پیانو را کوک کنید تا گوش تان به شنیدن نوت های صحیح عادت کند. پیانوهای قدیمی معمولا به دلیل مورد استفاده قرار نگرفتن کوک نیستند. اگر پیانوی شما مدت ها نواخته نشده یا اخیرا حرکت داده شده باید توسط یک فرد حرفه ای کوک شود.
-
اگر نمی توانید یک پیانو پیدا کنید کیبورد می تواند عالی باشد. زیرا به صرفه بوده، هرگز از کوک نمی افتد و صداها و ویژگی های مختلف دارد که مهارت موسیقیایی تان را تقویت می کند. لازم به ذکر نیست که حرکت دادن آن آسان است و فضای زیادی را اشغال نمی کند. بنابراین برای افراد تازه کار عالیست. می توانید از کیبورد شروع کرده و سپس به سراغ پیانو بروید.
-
یک کیبورد آموزشی داشته باشید. این ابزار به صورت سفارشی ساخته شده و با کمک آن آهنگ ها را سریع تر یاد می گیرد. آنها با کتاب و فیلم همراه هستند که یادگیری را آسان می کنند.
-
2. پشت پیانو یا کیبورد نشسته و با آن آشنا شوید با آن کار کنید و با تن های میانی (وسط پیانو)، تن های پایین سمت چپ کلیدهای مشکی، تن های برجسته (کلیدهای مشکی سمت راست)، تن های بیس (صداهای پایین) و تن های بالا (صداهای بالا) آشنا شوید. به هر کدام از آنها گوش دهید و وجه تمایز آن با بقیه را یاد بگیرید. آنقدر تمرین کنید که تفاوت میان آنها درک شود.
